دکتر مهدی فیضی *
برگزیده شدن از سوی اکثریت رای‌دهندگان، با عقلی سرد و شاید دلی خون، مسوولیت بسیار سنگینی را بر دوش رئیس‌جمهور منتخب می‌گذارد. دکتر پزشکیان نه‌تنها باید در حفظ این سرمایه اجتماعی به زحمت جمع‌شده به‌جد بکوشد، بلکه باید با عملکرد خود به این اعتماد پاسخ دهد و بر این سرمایه اجتماعی ارزشمند بیفزاید. اصلاحات و تصمیم‌های سخت و ناگزیر اقتصادی در این دوره چهارساله نیازمند پشتیبانی بدنه رنج‌دیده مردم و نظام دل‌آزرده کارشناسی است و برای آن تلاشی سخت در جهت آشتی ملی به‌منظور رسیدن به توافقی داخلی لازم است؛ نه فقط بین همه نگاه‌هایی که در انتخابات بودند، بلکه بیشتر بین آنهایی که صدایی در این بین نداشتند.
به این منظور ایشان می‌تواند از ایده‌های خوب و برنامه‌های احتمالی سایر کاندیداها نیز مانند حذف سربازی اجباری استفاده کند و از نظرات تیم‌های کارشناسی کاندیداهای رقیب برای ایران بهره گیرد.به طور مشخص پیشنهاد می‌کنم دو سازوکار از همین ابتدای کار برای پاسداشت و افزایش این سرمایه گران‌سنگ اجتماعی ایجادشده طراحی شود. از سویی لازم است سازوکاری شفاف برای شنیدن صدای همه مردم (به‌خصوص آنها که نماینده‌ای در بین کاندیداها برای انتخاب نداشتند و به‌ویژه زنان و نسل موسوم به Z که شواهد نشان می‌دهد کمتر از همیشه به کاندیدای اصلاحات نظر داشتند) و پاسخگویی منظم به آنها خارج از چارچوب‌های کلیشه‌ای (مانند مصاحبه‌های رسمی با یک خبرنگار در صداوسیما) طراحی شود. از سوی دیگر، باید سازوکاری جدید برای تقویت مطالبه‌گری، بهبود نظارت و تشویق پرسش‌گری در مورد برنامه‌ها و سیاست‌های دولت از سوی همه کارشناسان (به‌خصوص آنها که از آبرو و اعتبار خود برای به صحنه آوردن رای‌دهندگان آزرده‌خاطر کوشیدند) ایجاد شود.
پیش از این هر دو البته لازم است رئیس‌جمهور با صراحت، شجاعت و شفافیت، گزارشی واقعی از وضع کنونی کشور، به‌خصوص در حوزه اقتصاد به مردم بدهد تا مشخص شود دقیقا چه چیزی را تحویل گرفته است. ایشان می‌تواند عهد خود با مردم در استفاده از بهترین کارشناسان برای بهبود این وضع را تجدید و همزمان انتظارات در جامعه برای تغییرات زود و عمیق را تعدیل کند.
